90lat.boernerowo.org Info o obchodach 90-lecia + HISTORIA BOERNEROWA

Drewniane Boernerowo – „Pierwsze i Drugie” Osiedle Łączności 🇵🇱 🇺🇦

Tablica 06 – linki do Tablicy 05 lub 07

Tablica 06 – linki do Tablicy 05 lub 07

🇵🇱 🇺🇦

„Z uwagi na zubożenie społeczeństwa i katastrofalny spadek cen drewna na całym świecie…” w roku 1932 rząd decydował o promocji małych, tanich, drewnianych domów, szczególnie tych seryjnie montowanych, wg projektów ze znormalizowanych elementów . Szły za tym preferencyjne kredyty mieszkaniowe dla inwestycji drewnianych.

Takie modułowe, „rosnące domy” zaprojektowane zostały na potrzeby Osiedla Łączności przez Wandę Boerner-Przewłocką bratanicę Ignacego Boernera, pracującą w tym czasie w wydziale budowlanym Ministerstwa Poczt i Telegrafów.

Koncepcję urbanistyczną osiedla-ogrodu, plan zabudowy i parcelacji opracowali architekci Adam Kuncewicz i Adam Jurewicz, pracownicy wspomnianego wydziału budowlanego MPiT.

Do wyboru dla przyszłych mieszkańców było pięć typów domów drewnianych (A, B, C, D, E), z których cztery pierwsze – segmentowe o powierzchni kolejno (35 m2, 82 m2, 85 m2, 111 m2) przeznaczone były do dalszej rozbudowy. Typ E – piętrowy, z werandą miał powierzchnię największą 144 m2.

Stowarzyszenie „Pierwsze Osiedle Łączności” postawiło w okresie od lipca do listopada 1932 r. 56 różnej wielkości
domów drewnianych. Działało w kwartale ulic: Telefoniczna, Kleeberga, Grotowska i Natalii, na północny-zachód od szosy Groty-Wawrzyszew.

Wybudowało ono też 3 ulice tzw. mieszkaniowe i 3 ulice zbiorcze, pasy zieleni ochronnej, standardowe ogrodzenia działek i sieć wodociągową. Zrzeszenie mieszkaniowo-budowlane „Drugie Osiedle Łączności” działało w okresie od stycznia 1933 r. do jesieni 1934 r. w rejonie ul. Kleeberga, ul. Thomméego, ul. Kunickiego, ul. Telewizyjnej. Zrealizowało 69 domów drewnianych wg projektów typowych, w wielu przypadkach modyfikowanych do potrzeb mieszkańców.

Stowarzyszenie zrealizowało pełen zakres inwestycji terenowych – jezdnie, chodniki, sieć wodociągową.

W podobnym duchu u zbiegu Szosy Warszawskiej (dziś ul. Kaliskiego) i ul. Oleandrów (dziś ul. Thomméego) w roku
1935 powstała drewniana kaplica projektu architekta Jana Redy.

Tablica 06 – linki do Tablicy 05 lub 07


Link do przeglądu tablic


Tablice 90latBoernerowoOrg jako .pdf do wydruków w dużym formacie

🇺🇦 🇵🇱
Zamieszczamy tłumaczenie historii Boernerowa w języku naszych Gości, tak by budować wspólną przyszłość na fundamencie wzajemnego zrozumienia oraz w duchu wspólnych ideałów i interesów. Ми надаємо переклад історії Бернерова мовою наших Гостей, щоб будувати спільне майбутнє на основі взаєморозуміння, в дусі спільних ідеалів та інтересів

«Через зубожіння суспільства і катастрофічне падіння цін на деревину в усьому світі…» у 1932 році уряд вирішив будувати невеликі, дешеві дерев’яні будинки, особливо ті, що збираються серіями, за проектами зі стандартизованих елементів. Далі з’явилися пільгові житлові кредити під дерев’яні інвестиції.

Такі модульні «зростаючі будинки» спроектувала для потреб Житлового масиву зв’язківців Ванда Бернер-Пшевлоцька, племінниця Ігнація Бернера, яка на той час працювала у будівельному відділі Міністерства пошти і телеграфу.

Містобудівну концепцію саду-садиби, план забудови та ділянки розробили архітектори Адам Кунцевич та Адам Юревич, співробітники згаданого відділу будівництва Міністерства підприємництва та технологій.

На вибір майбутніх мешканців було п’ять типів дерев’яних будинків (A, B, C, D, E), з яких перші чотири сегментні (35 м2, 82 м2, 85 м2, 111 м2) були призначені для подальшого проживання. розширення. Тип Е – двоповерховий, з верандою, мав найбільшу площу 144 м2.

За період з липня до листопада 1932 року Товариство «Перший житловий масив зв’язківців» побудувало 56 дерев’яних будинків різного розміру. Вони розташовувались у кварталі вулиць: Телефонічна, Клееберга, Ґротовська та Наталії, на північний захід від траси Гроти-Вавжишев.

У ньому також збудовано 3 вулиці, так звані житлові, та 3 колективні вулиці, захищені зеленими насадженнями, типовим огородженням ділянок та обладнані мережею водопостачання. Житлово-будівельне товариство «Другий житловий мікрорайон зв’язківців» діяло з січня 1933 року до осені 1934 року в районі вул. Клееберга, вул. Томмеего, вул. Куницького, вул. Телевізійна. Впроваджено 69 дерев’яних будинків за типовими проектами, у багатьох випадках модифікованими під потреби мешканців.

Товариство виконало повний комплекс інвестицій у галузі – дороги, тротуари, водопровідна мережа.

Подібним чином на перехресті Траси Варшавської (сьогодні вул. Каліського) та вул. Олеандрів (сьогодні вул. Томмеего) у 1935 році збудовано дерев’яну каплицю за проектом архітектора Яна Реди.


Tablica 06 – linki do Tablicy 05 lub 07

Tablica 06
Podaj dalej poprzez: