90lat.boernerowo.org Info o obchodach 90-lecia + HISTORIA BOERNEROWA

Bratnia pomoc… Kolonia im. Aleksandry Piłsudskiej 🇵🇱 🇺🇦

Tablica 08 – linki do Tablicy 07 lub 09a

Tablica 08 – linki do Tablicy 07 lub 09a

🇵🇱 🇺🇦

Na początku 1933 roku z inicjatywy ministra Ignacego Boernera zawiązano Stowarzyszenie „ B r a t n i a P o m o c B y ł y m U c z e s t n i k o m W a l k o Niepodległość”. Jego celem była budowa małych, murowanych domów dla walk o niepodległość w latach 1863 – 1920. O randze tej inicjatywy świadczy liczba członków założycieli, było ich ponad sześciuset – obok instytucji państwowych i organizacji społecznych, przedstawiciele elit rządzących w II , w tym premier A. Prystor, ministrowie – J. Beck, S. Car, ambasador hr. Edward Raczyński, marszałek E. Rydz-Śmigły, generałowie, pułkownicy… i setki innych osób. Z ich składek i zaciągniętych kredytów budowano kolejne domy.

Pierwszym prezesem (do śmierci) był Ignacy Boerner, kolejnym, od kwietnia 1933 roku, generał Sławoj Składkowski, a sekretarzem Melchior Wańkowicz, znany reportażysta, wydawca, autor słynnej potem książki „Na tropach Smętka”. W skład Zarządu Stowarzyszenia weszła „pani marszałkowa” Aleksandra Piłsudska.

W listopadzie 1933 roku Stowarzyszenie „Bratnia Pomoc” zakupiło od Ministerstwa Poczt i Telegrafów zwarty zespół 54 parceli położonych na północ od ul. A.Piłsudskiej (F. Kleeberga), pomiędzy ulicami: I. Boernera (S. Kunickiego) a Warszawską (Dostępna).

Już do października 1934 roku według specjalnie opracowanego projektu Stowarzyszenie wybudowało 15 domów, a do roku 1937 zdołało wybudować 45 identycznych budynków, o powierzchni 85 m2 każdy. Domy te „nadawane” były sukcesywnie w miarę ukończonej budowy.

I tak 18 października 1934 roku do domów wprowadziło się 16 rodzin „bojowców, legionistów, peowiaków, po więzieniach i katorgach”, razem 63 osoby.

Niezależnym inwestorem na Boernerowie był Zarząd Poczt i Telegrafów, który w latach 1932 – 1935 wybudował
dla pracowników łączności 29 domów na wynajem. W 1935 roku Zarząd ten wybudował „Dzieciniec” – przedszkole o powierzchni 146 m2 z basenem. W lecie „Dzieciniec” gościł 2-tygodniowe turnusy kolonijne dla dzieci pocztowców.

Tablica 08 – linki do Tablicy 07 lub 09a


Link do przeglądu tablic


Tablice 90latBoernerowoOrg jako .pdf do wydruków w dużym formacie

🇺🇦 🇵🇱
Zamieszczamy tłumaczenie historii Boernerowa w języku naszych Gości, tak by budować wspólną przyszłość na fundamencie wzajemnego zrozumienia oraz w duchu wspólnych ideałów i interesów. Ми надаємо переклад історії Бернерова мовою наших Гостей, щоб будувати спільне майбутнє на основі взаєморозуміння, в дусі спільних ідеалів та інтересів

На початку 1933 року за ініціативи міністра Ігнація Бернера було створено Товариство «Братня допомога колишнім учасникам боїв за незалежність». Його метою було будівництво невеликих цегляних будинків для боротьби за незалежність у 1863-1920 роках. Про ранг цієї ініціативи свідчить кількість членів-засновників, яких було понад шістсот – окрім державних установ і громадських організацій, представники правлячої еліти, зокрема прем’єр-міністр А. Пристор, міністри — Дж. Бек, С. Цар, посол Едвард Рачинський, маршал Е. Ридз-Шмігли, генерали, полковники… та сотні інших людей. З їхніх внесків і позик збудовано більше будинків.

Першим президентом (до смерті) був Ігнацій Бернер, наступним, з квітня 1933 року, був генерал Славой Складковський, а секретарем – Мельхіор Ваньковіч, відомий репортер, видавець, автор відомої на той час книги «Na tropach Smętka». До Правління Товариства приєдналася Олександра Пілсудська.

У листопаді 1933 р. Товариство «Братня допомога» придбало у Міністерства пошти і телеграфу компактний комплекс із 54 ділянок, розташований на північ від вул. О. Пілсудської (Ф.Клееберга), між вулицями І.Бернера (С. Куніцького) та Варшавською (Достемпна).

До жовтня 1934 року за спеціально розробленим проектом Товариство побудувало 15 будинків, а до 1937 року вдалося звести 45 однакових будинків площею 85 м2 кожен. Ці будинки «дарували» послідовно в міру завершення їхнього будівництва.

Отже, 18 жовтня 1934 року до своїх будинків заселилося 16 сімей «борців, легіонерів, після тюрем і каторги», загалом 63 особи.

Незалежним інвестором у Бернерові було Управління пошти і телеграфу, яке у 1932-1935 рр. побудувало 29 будинків для зв’язківців. У 1935 році Управління побудувало «Dzieciniec» – дитячий садок площею 146 м2 з басейном. Влітку в «Dzieciniec» відбулися 2-тижневі літні табори для дітей працівників пошти.


Tablica 08 – linki do Tablicy 07 lub 09a

Tablica 08
Podaj dalej poprzez: