90lat.boernerowo.org Info o obchodach 90-lecia + HISTORIA BOERNEROWA

Szkoła średnia Jadwigi Markiewicz – korzenie XXIV LO im. C. K. Norwida 🇵🇱 🇺🇦

Tablica 11 – linki do Tablicy 10 lub 12

Tablica 11 – linki do Tablicy 10 lub 12

🇵🇱 🇺🇦

Nauczanie na poziomie średnim było w czasie okupacji niemieckiej zakazane. Młodzieży chcącej się kształcić pozostawały tajne komplety, nauka w grupach 2 – 3 osobowych, codziennie w różnych, prywatnych domach, z zagrożeniem życia. Boernerowo tętniło tajnym nauczaniem.

Po Powstaniu Warszawskm w listopadzie 1944 r. Jadwiga Markiewicz pseudonim „Anna”, dr filozofii, nauczycielka matematyki, siostra przełożona w szpitaliku PCK założonym wspólnie z dr Stanisławem

Świtalem (ul. POW 39 – ob. ul. Sobczaka) stworzyła
tajną szkołę średnią. W razie kontroli Niemców młodzież udawała pracowników szpitalika. Z tajnego nauczania skorzystało ok. 50 osób. Egzaminy zdawano w Warszawie.

W 1945 roku po ustaniu działań wojennych Prywatne Gimnazjum i Liceum Koedukacyjne Jadwigi Markiewicz kontynuowało pracę. Lekcje odbywały się, tak jak za okupacji w budynku przy ul. POW 39, oraz w prywatnych domach uczniów. W czerwcu 1945 roku odbyła się pierwsza matura. Zdało ją 8 osób, w tym młodzi żołnierze AK.

W sierpniu 1946 r. szkołę średnią przejęły władze samorządowe, przemianowując ją na Samorządowe Gimnazjum i Liceum Koedukacyjne. W latach 1947–1948 mieszkańcy i młodzież własnymi siłami wybudowali budynek nowej szkoły przy ul. Łączności (ul. Telewizyjna) w miejscu dzisiejszego „Szkolniaczka”. Projektantem był inż. Marian Osęka.

We wrześniu 1945 r. w dawnych koszarach artylerii
(obecny WAT) ulokowano Techniczną Szkołę Lotniczą WP (szkoliła mechaników samolotowych). Jej komendantem został płk pilot Bernard Adamecki, mieszkaniec osiedla, skazany na śmierć w sfingowanym procesie w sierpniu 1952 r. przez Najwyższy Sąd Wojskowy. Wyrok wykonano.

Między TSL a Liceum na Boernerowie nawiązana została współpraca. Wojsko finansowało wieczorową
naukę dla słuchaczy Szkoły Lotniczej. W ciągu kilku lat matury na Boernerowie zdało około 200 wojskowych.

W roku 1950 szkołę przejęło państwo, była to już więc Państwowa Szkoła Ogólnokształcąca Stopnia Licealnego w Boernerowie.

W grudniu 1951 na miejscu Technicznej Szkoły Lotniczej WP otwarto Wojskową Akademię Techniczną.

W latach 1951–1953 by zaspokoić potrzeby mieszkaniowe kadry oficerskiej WAT i innych służb, wywłaszczono mieszkańców. Na osiedlu pozostało wtedy już niewielu przedwojennych właścicieli.

Pani Jadwiga Markiewicz była dyrektorką liceum do roku 1954. W czasie ponurego okresu stalinizmu odebrano jej prowadzenie szkoły i możliwość pracy z młodzieżą. Zmarła niedługo potem.

W maju 1957 r. liceum wraz ze szkołą podstawową przeniesione zostały do nowego piętrowego gmachu, przy ulicy Thomméego 1. Była to tym samym jedenastoletnia Państwowa Szkoła Ogólnokształcąca Stopnia Podstawowego i Licealnego nr 24.

Do 1963 roku 24 Liceum Ogólnokształcące miało swoją siedzibę na Boernerowie. To obecnie XXIV Liceum im. Cypriana Kamila Norwida mieszczące się przy ulicy Obozowej 60 w Warszawie.

Uczniowie i maturzyści Liceum Samorządowego w Boernerowie z roku szkolnego 1945/1946 z Jadwigą Markiewicz (z bukietem kwiatów), organizatorką tajnych
kompletów (1944/1945), dyrektorką Liceum (1945-1954).

Tablica 11 – linki do Tablicy 10 lub 12


Link do przeglądu tablic


Tablice 90latBoernerowoOrg jako .pdf do wydruków w dużym formacie

🇺🇦 🇵🇱
Zamieszczamy tłumaczenie historii Boernerowa w języku naszych Gości, tak by budować wspólną przyszłość na fundamencie wzajemnego zrozumienia oraz w duchu wspólnych ideałów i interesów. Ми надаємо переклад історії Бернерова мовою наших Гостей, щоб будувати спільне майбутнє на основі взаєморозуміння, в дусі спільних ідеалів та інтересів

Під час німецької окупації навчання в середній школі було заборонено. Для молоді, яка бажала отримати освіту, залишалися таємні заняття, навчання в групах по 2-3 особи, щодня в різних приватних будинках, з ризиком для життя. Бернерово рясніло таємним вченням.

Після Варшавського повстання в листопаді 1944 р. Ядвіга Маркевич псевдонім «Анна», доктор філософії, викладач математики, сестра-настоятелька польського госпіталю Червоного Хреста, заснованого разом з доктором Станіславом Світалем (вул. POW, 39 – нині вул. Собчака) створив таємну середню школу. Під час німецького контролю молоді люди видавали себе за працівників лікарні. Близько 50 осіб скористалися таємним навчанням. Іспити складали у Варшаві.

1945 року, після закінчення бойових дій, продовжила роботу приватна гімназія і середня школа Ядвіги Маркевич. Уроки проходили так, як і під час окупації, в приміщенні по вул. POW, 39, та у приватних студентських будинках. Перший матуральний іспит відбувся в червні 1945 року. Його склали вісім осіб, серед яких молоді бійці Армії Крайової.

У серпні 1946 року середню школу прийняли органи самоврядування, перейменувавши її на гімназію самоврядування та комбінований ліцей. У 1947–1948 роках жителі та молодь збудували нове приміщення школи по вул. Лончношчі (вул. Teлевізійна) на місці сьогоднішньої «Szkolniaczka». Проектантом був інжинер Мар’ян Осенка.

У вересні 1945 року в колишніх артилерійських казармах (теперішній Військовий технічний університет), розташовувалася Польська авіатехнічна школа (готувала авіамеханіків). Його комендантом був полковник Бернард Адамецький, мешканець мікрорайону, засуджений до смертної кари на фальшивому процесі в серпні 1952 року Верховним військовим судом. Вирок було виконано.

Між Польською авітехнічною школою та ліцеєм у Бернерові виникла співпраця. Армія фінансувала вечірнє навчання для учнів авіашколи. Близько 200 військовослужбовців склали іспити у Бернерові за кілька років.

1950 року школа перейшла під управління держави, тож це вже була державна середня школа у Бернерові.

У грудні 1951 року на місці Польського авіаційно-технічного училища було відкрито Військовий технічний університет.

У 1951–1953 рр. для забезпечення житлових потреб офіцерів та інших служб мешканців було виселено. На той час у садибі залишилося декілька довоєнних господарів.

Директором середньої школи до 1954 р. була пані Ядвіга Маркевич, яку у похмурий період сталінізму було позбавлено можливості керувати школою та працювати з молоддю. Незабаром після цього вона померла.

У травні 1957 року середню та початкову школи було переведено до нової багатоповерхової будівлі по вул. Томміґо, 1. Таким чином, це була одинадцятирічна державна загальноосвітня базова та ліцеальна школа № 24.

До 1963 року 24-а середня школа розташовувалася у Бернерові. Зараз це XXIV ліцей ім. Кипріяна Каміля Норвіда по вулиці Обозовій, 60 у Варшаві.

Учні та випускники самоврядного ліцею в Бернерові 1945/1946 навчального років з Ядвігою Маркевич (з букетом квітів), організаторкою таємних зібрань (1944/1945), директорка ліцею (1945-1954).


🇺🇦 🇵🇱
Zamieszczamy tłumaczenie historii Boernerowa w języku naszych Gości, tak by budować wspólną przyszłość na fundamencie wzajemnego zrozumienia oraz w duchu wspólnych ideałów i interesów. Ми надаємо переклад історії Бернерова мовою наших Гостей, щоб будувати спільне майбутнє на основі взаєморозуміння, в дусі спільних ідеалів та інтересів

Tablica 11 – linki do Tablicy 10 lub 12

Tablica 11
Podaj dalej poprzez: